Niecodzienna fobia – lęk przed klaunami

Niecodzienna fobia – lęk przed klaunami

Autorem artykułu jest Paweł Pryga

U większości ludzi postać klauna budzi miłe skojarzenia. Istnieje jednakże takie zaburzenie, jak koulrofobia, które polega na tym, że niektóre osoby na widok człowieka w przebraniu klauna czują paraliżujący lęk. Czy wspomniana fobia daje się leczyć i jaki jest jej wpływ na życie codzienne dotkniętej nią osoby?
Wielu ludzi, kiedy obcuje z pewnym ściśle określonym bodźcem, odczuwa z tego powodu obiektywnie nieuzasadniony, aczkolwiek niezwykle uciążliwy lęk. Tego typu zaburzenie nazywamy fobią, a co może napawać optymizmem – w większości przypadków daje się ową fobię skutecznie leczyć. Dość często spotyka się osoby dotknięte arachnofobią, a więc lękiem przed pająkami, czy też klaustrofobią – strachem przed małymi, zamkniętymi pomieszczeniami. O wiele rzadziej słyszy się o na swój sposób nietypowych fobiach, jak na przykład wspomniany wcześniej lęk przed klaunami…
Jak już nadmieniliśmy powyżej, irracjonalny lęk przed osobami przebranymi za klaunów nosi nazwę „koulrofobia”. Przytoczony termin, jak prawie każde fachowe określenie jakiejś fobii, pochodzi z języka starogreckiego, w którym słowo phóbos oznaczało właśnie strach oraz lęk. Jako że w starożytnej grece nie istniał ze zrozumiałych przyczyn wyraz nazywający klauna, fraza „koulro” wzięła się ze starogreckiego określenia szczudlarza, który z racji wykonywania podobnych czynności (zabawianie gawiedzi itp.) wydał się terminem najbardziej zbliżonym do wspomnianego klauna.
Istnieją różne odmiany koulrofobii, które różnią się od siebie stopniem przerażenia, jaki wywołuje wśród osób dotkniętych nadmienioną fobią widok klauna, oraz okolicznościami, w których wspomniane przerażenie występuje. Na przykład, niektóre osoby czują się normalnie, kiedy widzą klauna na arenie cyrkowej, natomiast gdzie indziej nie są w stanie zaakceptować jego obecności i w związku z tym popadają w niezrozumiały dla innych lęk. W najcięższych przypadkach koulrofobii występowanie klauna w jakimkolwiek miejscu budzi niesamowity strach, a więc nawet spostrzeżenie tejże postaci na zdjęciu w kolorowym magazynie może zakończyć się irracjonalną, paniczną reakcją osoby dotkniętej opisywanym zaburzeniem.

Co wpływa jednakże na to, że u niektórych ludzi sam widok klauna rodzi pozbawiony obiektywnych przesłanek strach? Pierwszym i prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem odpowiadającym za występowanie koulrofobii jest charakterystyczny wygląd klauna. Nienaturalny strój, osobliwy makijaż oraz zaburzenie tradycyjnych proporcji w ubiorze, do których jesteśmy przyzwyczajeni drogą socjalizacji, sprawiają, że niektóre osoby podświadomie rozpoznają tak wyglądającą postać jako potencjalne zagrożenie. Ponadto nie bez znaczenia jest symptomatyczne zachowanie klauna, które polega na udawaniu emocji i przedstawianiu pozornie błahych, normalnych sytuacji w sposób przejaskrawiony i nierzeczywisty. Osoby dotknięte koulrofobią odczuwają niebezpieczeństwo, ponieważ, podobnie zresztą jak wszyscy ludzie, nie są w stanie przewidzieć możliwych zachowań klauna. Różnica polega na tym, że większości z nas owo zachowanie bawi, koulrofobików natomiast przeraża.
Jeżeli chodzi o objawy fobii polegającej na strachu przed klaunami, wspomniane objawy są zbliżone do symptomów związanych z pozostałymi, najczęściej występującymi fobiami. Występuje więc na ogół intensywne pocenie się, wzrasta tempo bicia serca, a także może pojawiać się płacz, krzyk i drżenie kończyn. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do omdlenia.
Na szczęście koulrofobię można skutecznie leczyć. Odbywa się to podobnie jak w przypadku pozostałych fobii, a więc poprzez regularne, stopniowe intensyfikowanie bezpośredniego kontaktu z bodźcem odpowiedzialnym za występowanie lęku. Tym sposobem dana osoba „oswaja się” na swój sposób z czynnikiem, który budzi u niej przerażenie. Istnienie strachu przed niektórymi zjawiskami ma bowiem znaczenie ewolucyjne i jest uwarunkowane ludzką wolą przetrwania, gdyż chroni ono nas przed uleganiem potencjalnym niebezpieczeństwom. Fobie wszelkiego typu mają jednakże to do siebie, że odnoszą się do strachu, który występuje w sytuacjach, gdzie w gruncie rzeczy nie występuje rzeczywiste zagrożenie, a więc pojawianie się lęku nie ma wówczas racjonalnego uwarunkowania. Podjęcie terapii leży w interesie wszystkich osób dotkniętych fobiami, albowiem umożliwi im uwolnić się od strachu, który być może przeszkadza im na co dzień w powszedniej egzystencji.
---

imprezy dla dzieci

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl